Carlo Martello ritorna dalla battaglia di Poitiers [Esperanto translation]

Reĝ' Karlo batalis kun la maŭro

nun kronas lin per laŭro

la danka patroland'

la suno printempa varme klaras

rebrilas l'armilaro

de l'venka triumfant'.

La sango de l'reĝ' kaj malamiko

makulas la tunikon

per sama la kolor'

sed pli ol la brulo de la vundo

sentiĝas en profundo

la pikoj de amor'.

Milit' estingas emon al gloro

por la venkanto serĉinta honoron

sed ĝi ne lasas momenton por ĝui amoron

Kiu devigis edzinon tre ĉarman

port sur korpo ĉastzonon malvarman

riskas perdi ŝlosilon kurante

en batalon plej varman.

Ĉi-vorte lamentis reĝ' kristana

kliniĝas ondo grena

lin kronas la florar'

de brava venkint' la ŝtalan bildon

la lancon kaj la ŝildon

spegulas fontan-klar'.

Subite, ĉu ver' aŭ iluzio?,

sur akvo la vizio

de am' aperas nun:

la blonda hararo mamojn nudajn

defendas de la krudaj

radioj de la sun'.

"Neniam vidis mi jam tian belon,

neniam plukis mi jam tian stelon"

diras reĝ' Karlo glitante rapide de l'selo.

"Ne proksimiĝu, ho vi kavaliro,

estas mi ĝuo nur por unu viro,

fontan' pli facila satigu soifan deziron".

De l'drasta parolo surprizita

sentante sin mokita

li haltis tuj kun gap'

sed povis la malsat' pli ol doloro

li helmon kun furoro

deprenis de la kap'.

Ĝi estis armil' lia sekreta

de Karlo jam uzita

en dubo pri sieĝ':

al la ino aperis nazohoko

vizaĝ' inda je boko

sed estis ja la reĝ'.

Se vi ne estus la suvereno",

(Karlo la longan glavegon demetas)

"montri deziron forkuri ne estus ja peno;

sed ĉar vi estas por mi la sinjoro"

(Karlo la tutan kirason forĵetas)

"devas mi cedi min nuda je ĉiu pudoro.

Li estis tre valora kavaliro

kaj eĉ en ĉi turniro

triumfis li ĝis cel'.

Kaj poste ĉe l'fin' de l'amduelo

surgrimpi sur la selon

li provis kun ŝancel'.

Subite lin kaptis ĉe l'femuro

kaj al sinjor' fakturon

prezentas la knabin':

"Nu, ĝuste ĉar vi estas ja la moŝto

la rabatita kosto

nur estas frankoj kvin".

Ĉu estas eble pro mil diablinoj,

ke amaferoj en miaj landlimoj,

devas regule solviĝi ĉe aĉaj putinoj!

Kaj pri la prezo nur estus dirite,

ke mi memoras ke antaŭmilite

pri prezo trifranka estis ja konsentita.

Post diro kondutis li fripone

kaj saltis tuj leone

sur dorso de l'ĉeval'.

Vipante la beston senprokraste

li malaperis haste

en la fundo de la val'.

Reĝ' Karlo batalis kun la maŭro

nun kronas lin per laŭro

la danka patroland'

la suno printempa varme klaras

rebrilas l'armilaro

de l'venka triumfant'.