Canzone per l'estate [Greek translation]

Με τη γυναίκα σου, που έπλενε πιάτα στην κουζίνα και δεν καταλάβαινε,

με την κόρη σου, που δοκίμαζε το καινούργιο της φόρεμα και χαμογελούσε,

με το ραδιόφωνο, που βουίζοντας μετέδιδε

παράξενα πράγματα για τον κόσμο

και η αναπνοή του σκύλου σου, που κοιμόταν.

Με τους αγίους σου πάντα πρόθυμους να ευλογήσουν τον αγώνα σου για ψωμί,

με το ξανθό αγοράκι σου, που του χάρισες ένα πιστόλι για τα Χριστούγεννα, που μοιάζει αληθινό,

με το κρεβάτι όπου η γυναίκα σου

δεν κατάφερε ποτέ να σου δοθεί

και τα γυαλιά που σε λίγο θα πρέπει ν’ αλλάξεις,

πώς και δεν τα καταφέρνεις πια να πετάξεις;

Με τα παράθυρά σου ανοιχτά στο δρόμο και τα μάτια σου κλειστά στους ανθρώπους

με την αταραξία σου, τη διαύγειά σου, τη διαρκή ικανοποίησή σου,

την ουρά σου ανταλλακτικό,

τα σύννεφά σου προς ενοικίαση

τα χελιδόνια σου φύλακες πάνω στη στέγη.

Με τη θρησκευτική σου πίστη σε συνέχειες και τη γλυκανάλατη υπόστασή σου,

με το απιονισμένο σου οξυγόνο και τους καθορισμένους σταθμούς ραδιοφώνου μέσα στο δωμάτιό σου,

με την άδεια να ακούς όσα σου μεταδίδουν

και την απαγόρευση να μιλάς,

πώς και δεν τα καταφέρνεις πια να πετάξεις;

Με τους αργούς ενθουσιασμούς σου, καθορισμένους από εποχιακές αναμνήσεις

και μια ωραία κοιμωμένη που ξυπνά με όλα εκείνα που της χαρίζεις

με τη μανία σου για συλλογή

περίπλοκων λέξεων,

το τελευταίο σου τραγούδι για το καλοκαίρι.

Με τα χάρτινα χέρια σου για να τυλίγουν άλλα χέρια κανονικά,

με τον ηλίθιο στον κήπο γι ν’ απομονώνει τα καλύτερα τριαντάφυλλά σου,

με το βουνήσιο κρύο σου

και την απαγόρευση να ιδρώνεις

και δεν έχεις πια τίποτα για το οποίο να ντρέπεσαι,

πώς και δεν τα καταφέρνεις πια να πετάξεις;