Canzone del padre [Turkish translation]

-- “Gerçekten, sadece uyandırmayan rüyalar mı

kalsın istiyorsun gözlerinde?”

-- “Evet, Sayın Yargıç, ama daha büyük olsunlar.”

-- “Şurada bir yer var, babanın bıraktığı.

Köprüde kalman yeterli olur

ve diğer gemilerin geçişini seyretmen

küçüklerini nehre yönlendir

büyükleri zaten bilir nereye gideceğini.”

Böylece, kendi babam oluverdim,

daha önceki rüyalarımın birinde öldürdüğüm.

Mahkeme güvendi bana

beraatın ve cinayetin gerekçesi aynı.

Ve şimdi Berto, çamaşırcının oğlu,

okul arkadaşım, öğrenmeyi yeğliyor

duyargalarını saymayı cırcır böceklerinin

sabun köpüğü kullanmaz asla oynamak için;

annesini defnediyordu bir çamaşır makinesi mezarlığına,

neredeyse kahramanlar gibi bir çarşafa sarılmış kadıncağız;

bir an durdu önermek için Tanrı’ya

bundan böyle kendi işleriyle ilgilenmesini

ve kaçıverdi paslanma korkusuyla

dünün gazetesine kalırsa paslı ölmüş,

mezar kazıcıları ondan parçalar toplarlar sık sık

insanların arasında, üstlerine yağmur yağmasına izin veren.

Para ve sevgi yatırdım

banka ve aile sağlam geçim kaynakları,

karımla aşkı tartışıyoruz

uzaklıklar var, korkular yok,

ama her gece daha geç teslim oluyor bana.

Adamlar çıkageliyor, içlerinden biri daha zayıf,

bir valizi var ve iki pasaportu,

kadının gözleri, parasını ödediğim bir kadının gözleri.

Komiser, bundan ötürü para veriyorum sana.

Kadının gözleri, bana ait bir kadının gözleri,

zayıf adamın meşgul elleri var,

bir bavul dolusu nazarlığı, bir sınırdışı emri.

O ilk haşhaş suratı yok artık,

benim son oğlum, en az istediğim,

birkaç paçavra var üzerine ezilip geçilecek

kalkmak umurunda değil, düştüğünde bile:

ve suç mahalinde olmadığımın delilleri alev alıyor

Guttuso’nun doğruluğunun kanıtlanması gerek.

Şimdi alevler yatağımı sarıyor

bunlar adamı uyandırmayan rüyalar.

Sayın Yargıç, sen bir * çocuğusun,

uyanıyorum hâlâ ve ter içinde uyanıyorum,

şimdi bekle beni rüyanın dışında,

gerçekten görüşeceğiz,

baştan başlıyorum ben.