Canvas of Life [Turkish translation]

Işıkla birlikte yol alan

Binlerce işaret yok olup gitti

Gözlerimi kaplayan bu gizeme

Bir anlam ver

Kabul et yaklaşan korkuyu

Ve belirsin cesaret

Ölüm kaçınılmaz olsa da

Yanı başımızda ( gittikçe yaklaşıyor ) 1

Her şeyi kadere bırakalım ( olduğu kadar )

Hayallerin ayırdığı

Parçalanmış şarkıları birleştiriyorum

Hayatımı renklendiren

Anılarımı renklendiriyorum 2

Daha güvenli ve korunaklı bir yerde

Sonsuza dek tutabilmek üzere 3

Günün ışığında kalakalmışım

Cevapları beklerken

Dalların içinde büyüyen bir tohum misali

Bir sayfa daha geçti, bitti bir mektup (daha)

Dönüyorum artık evime ve hayatın tuvaline 4

Sınırlar ve izler

Gözden kaybolmayacak

Çöz bu gizemi

Ve gir yeni dünyalara 5

Yüzleşiyorum doğru ve yanlışla

Hayatın kendisini beklerken

Bu kaderi değiştiremem

Perdeler kapanmak üzereyken 6

Yaprakların düşerken

Dünya da anlam kazanmaya başlayacak 7

Günün ışığında kalakalmışım

Cevapları beklerken

Dalların içinde büyüyen bir tohum misali

Bir sayfa daha geçti, bitti bir mektup (daha)

Dön artık evine ve hayatın tuvaline

Kaderim hala hayattayken

Siz göçüp gidiyordunuz

Bizler güvendeyken ve topraktan seslenirken

Yeni anılar bulmanın vakti gelmişti ( senin için ) 8

Boyanın kuruyup gittiği yerlerde lekeler canlanıyor

Siz bana göklerden süzülerek ulaşmaya çalışırken

Kutsallığı şekillendiren güzel bir manzarayı hayal ediyorum 9

Günün ışığında kalakalmışım

Cevapları beklerken

Dalların içinde büyüyen bir tohum misali

Bir sayfa daha geçti, bitti bir mektup (daha)

Artık döneceğim evime

Günün ışığındayım

Sorular cevaplandırıldı

Artık yeni bir yaşamın kolları bana uzanıyor

Son sayfa da elime ulaştı, gönderiyorum (bu son) mektubumu

Eve dönüyorum

Hayatının tuvalini renklendiren şarkıyı söyleyeceğim sana...

1. İçten içe sorgulayan karakterimiz hayatındaki bilinmezliklere cevap arıyor. Bunu yaparken de ölümü algılamaktan ziyade kabulleniyor2. Ölmek üzere olan bir insanın bu zamana kadar söyleyemediği şarkıları bir araya getirirken geçmişte yaşadığı anılara da dönüp baktığını görüyoruz.3. Daha güvenli bir yerden kasıt insanın yine kendi zihninde yatıyor. Öldükten sonrasında yaşadığımız anıları kimseyle paylaşmayacağımızı da imgeliyor4. Gündüz güneşinin gelip geçici olmasından dem vurup, hayatta yaşamış olduğu her günü bir sayfaya benzetiyor. Eve dönmek = Öbür dünyaya göçmek 5. Karakterimizin kalbi ona sorgulamaması daha fazla sorgulamaması gerektiğini hatırlatıp, ölüme kavuşmasını öğütlüyor 6. Ölmek üzereyken bile yaptığı doğru ve yanlışları tartsa da kaderden kurtuluş olmadığı belli ediliyor 7. İnsan hayatı burada bir ağacın yapraklarına benzetilmiş; bir ağaç yaşlandıkça daha fazla yaprak döker ama yine de bilgeliği de o kadar. Böylelikle bu dünyadan bir anlam çıkarır 8. Toprak altından seslenenler bu dünyada kalanlara vakitleri dolmadan önce bol bol anılar yaşamaya davet ediyor9. Anılar = Tuvaldeki boyalar