Er bestaat voor ‘t leed
Uiteindelijk een goeie remedie
Dat is zingen en voor een moment
Herinnert niemand zich zijn ellende
Het kost eigenlijk niets
Probeer het net als ik
Een goed gestemde gitaar
Een welluidende stem
En alles is vergeten
Als de somberte me aanvliegt
Zing ik de fado
Als mistroostigheid me kwelt
Zing ik de fado
Is er weer eens sprake van jaloezie
Zing ik de fado
Want een verloren hoop
Is in ‘t leven niet meer
Dan een lastig momentje
Als het geluk je eens vergeet
Doe als ik
Laat gaan, zing de fado
Niet dat ik voor wie de pijn niet kan weerstaan
Geen belangstelling heb
Maar er zijn mensen die er wel genoegen
In lijken te scheppen triest door het leven te gaan
Ze zien er altijd ongelukkig uit
Waar geen enkele reden voor is
En in dit leven is welbeschouwd
Uiteindelijk niets
Zo waardevol als een liedje