Powoli wstaje świt nad krainą zmierzchów.
Mgła rozprasza się w promieniach słońca.
Kochanie moje, kochanie, idziemy nad wielkie morze.
Ukochana moja, skarbie mój, wędrujemy przez daleką krainę.
Chroń ciszę i wsłuchaj się w swe serce,
bo wiele twoich marzeń pulsuje w jego rytmie.
Kochanie moje, kochanie, idziemy nad wielkie morze.
Ukochana moja, skarbie mój, wędrujemy przez daleką krainę.
To czas, by ruszyć w drogę i nie zapominać,
że to ty musisz ukształtować przyszłość, która ma nadejść.
Kochanie moje, kochanie, idziemy nad wielkie morze.
Ukochana moja, skarbie mój, wędrujemy przez daleką krainę.
Słońce zachodzi, cicho zatapiając się w morzu,
a my czujemy się mali wobec takiej wspaniałości.
Kochanie moje, kochanie, idziemy nad wielkie morze.
Ukochana moja, skarbie mój, wędrujemy przez daleką krainę.