Canto da Fantasia [Polish translation]

Jak krzyk [przychodzi] z tego, co rodzi się w chwili

Ty z czerni przybyłeś, mój kochanku

Z czerni jak noc tego dnia

Było to z płaczu ust tych śmiechem

Uśmiechem, który jest zapowiedzianą śmiercią

Karnawału miłości, fantazją

Później było śpiewem, pielgrzymką

W święto Matki Bożej Bolesnej

I wszystkim, o czym śniłam, że jesteś

Pocałunkami, które wynalazłam na Twych ustach

Zawodzeniem, które rozdzierało Twoją szatę

Moimi ustami, które piły [całe] morza

Dlatego mówię ci mój panie,

Że ta mowa, to nie płacz, to nie cierpienie

W woli brania albo odpuszczenia

Jest pokazanie, że wiem o Tobie dokładnie wszystko [co jest na rzeczy]

By przemienić wreszcie w jasny śmiech

Cały kolor, który znam na pamięć z Twego spojrzenia