current location : Lyricf.com
/
Songs
/
Cantiga No. 105 - Gran pïadad' e mercee e nobreza [Portuguese translation]
Cantiga No. 105 - Gran pïadad' e mercee e nobreza [Portuguese translation]
turnover time:2024-07-02 09:42:17
Cantiga No. 105 - Gran pïadad' e mercee e nobreza [Portuguese translation]

Como Santa María guareceu a mollér que chagara séu marido porque a non podía haver a sa guisa.

Gran piadad' e mercee e nobreza,

daquestas tres á na Virgen assaz,

tan muit' en, que maldade nen crueza

nen descousimento nunca lle praz.

E desto fezo a Santa Reynna

gran mirage que vos quero contar,

u apareceu a ha mena

en un orto u fora trebellar,

en cas de seu padr' en ha cortynna

que avia ena vila d' Arraz.

Gran piedad' e mercee e nobreza...

Cuando a viu ouv' enton tan gran medo

que adur pod' en seus pees estar,

mai-la Virgen se lle chegou mui quedo

e disse: «Non ás por que t' espantar;

mais se me creveres, irás mui cedo

u verás meu Fill' e min faz a faz.

Gran piedad' e mercee e nobreza...

Esto será sse ta virgidade

quiseres toda ta vida guardar

e te quitares de toda maldade,

ca por aquesto te me vin mostrar.»

Diss' a moça: «Sennor de piadade,

eu o farei, pois vos en prazer jaz.»

Gran piedad' e mercee e nobreza...

Enton sse foi log' a Virgen Maria;

e a meninna ficou no lugar

mui pagada e con grand' alegria,

e no coraçon pos de non casar.

Mais seu padre lle diss' assi un dia:

«Casar-te quero con un Alvernaz,

Gran piedad' e mercee e nobreza...

Ome que é mui ric' e muit' onrrado

e que te quer logo grand' algo dar.»

Diss' a moça: «Esto non é penssado,

ca Santa Maria mio fez jurar,

que mi apareceu no orto, no prado,

u trouxe sigo d' angeos grand' az.»

Gran piedad' e mercee e nobreza...

E o padr' e a madre perfiados

a foron mui sen seu grad' esposar.

E quando os prazos foron chegados,

fezeron vodas; e depois jantar

foron os novios ambos enserrados

de ssuun por averen seu solaz.

Gran piedad' e mercee e nobreza...

Mais oyredes maravilla fera

de como a quis a Virgen guardar:

que pero en poder do novio era,

nunca per ren pod' a ela passar;

e tal xe ficou como xe vera,

por que pois non ouv' a trager enfaz.

Gran piedad' e mercee e nobreza...

Desta guisa passaron ben un ano,

que nunca el pode ren adubar

cona donzela. Poren tan gran dano

lle fez que a ouvera de matar;

ca lle deu con un cuitel' a engano

en tal logar, que vergonna me faz

Gran piedad' e mercee e nobreza...

De o dizer; ca tanto foi sen guisa,

que non pod' ome per ren y falar,

que quantos fisicos ouv' end' a Pisa

non lle poderon a chaga serrar.

E desto queixou-ss', e fez end' enquisa

un bispo que chamavan Bonifaz,

Gran piedad' e mercee e nobreza...

Que ouve dela gran doo sen falla,

quand' esto soube, e mui gran pesar.

Mais, por non meter ontr' eles baralla,

a seu marido a foi comendar,

en que caeu fog' assi Deus me valla,

logo salvag', e ardeu o malvaz.

Gran piedad' e mercee e nobreza...

E todo-los daquela vila ardian

daquel fog' e fazian-sse levar

aa eigreja, u tantos jazian

que non podian y outros entrar;

e todos aquesta coita soffrian

polo mal que fezer' aquel rapaz.

Gran piedad' e mercee e nobreza...

Mais ontr' aquestes aquela cativa

a que o marido fora chagar

soffreu de fogo gran coita esquiva,

ca a teta destra lle foi queimar.

E metérona mais morta ca viva

na eigreja, vestida dun prumaz.

Gran piedad' e mercee e nobreza...

E pois acordou, muito braadava

dizendo: «Porqué me fust' enganar,

Santa Maria, pois en ti fiava?

Ca en lugar de me dereito dar,

diste-me fogo que tan mal queimava

e queima, que o corpo me desfaz.»

Gran piedad' e mercee e nobreza...

Assi gemendo e dando carpynnas,

adormeceu. E logo sen tardar

ll' apareceu a Sennor das reynnas

e começou-a muit' a confortar

e disse-ll: «Eu trago a[s] meezas

con que são de fog' e d' alvaraz.

Gran piedad' e mercee e nobreza...

E leva-t' en, ca des oy mais es sãa,

e vai dormir ant' aquel meu altar;

e pois t' espertares, sei ben certãa

que quantos enfermos fores beijar

serán tan sãos com' ha magãa

daqueste fogo e de seu fumaz.»

Gran piedad' e mercee e nobreza...

«Tod' esto», diss' ela, «creo de chão;

mais como me poderei levantar?»

Diz Santa Maria: «Dá-m' essa mão.»

Enton a ergeu e foy-a levar,

e ela sentiu o corpo ben são

do fog' e da ferida do falpaz.

Gran piedad' e mercee e nobreza...

E outro dia os que madurgaron

e a viron fórona espertar

e como sãara lle preguntaron,

e ela ren non lles quiso negar;

e pola confortar logo mandaron

que lle dessen caldo con do agraz.

Gran piedad' e mercee e nobreza...

Os enfermos log' enton os poseron

ant' ela por esta cousa provar;

e pois que os beijou, saud' ouveron.

E começaron enton de loar

Santa Maria, e logo souberon

este feito pela terra viaz.

Gran piedad' e mercee e nobreza...

Comments
Welcome to Lyricf comments! Please keep conversations courteous and on-topic. To fosterproductive and respectful conversations, you may see comments from our Community Managers.
Sign up to post
Sort by
Show More Comments
Cantigas de Santa Maria
  • country:Spain
  • Languages:Galician-Portuguese
  • Genre:Poetry
  • Wiki:http://en.wikipedia.org/wiki/Cantigas_de_Santa_Maria
Cantigas de Santa Maria
Latest update
Copyright 2023-2024 - www.lyricf.com All Rights Reserved