Cantico dei drogati [Polish translation]

1

Zwolniłem Pana Boga,

odrzuciłem miłość,

żeby zbudować pustkę

w mojej duszy i w sercu.

Słowa, które wypowiadam,

nie mają już kształtu ani tonu.

Dźwięki przybierają postać

głuchej skargi.

Gdy pośród innych nagich

czołgam się w stronę ognia,

który oświetla upiory

tej obscenicznej gry

Jak mam powiedzieć matce, że się boję?

Kto mi opowie znów

o jasności przyszłych dni,

gdy niemi będą śpiewać,

a zamilkną nudziarze?

Kiedy znów posłucham

wiatru wśród liści,

wyszeptującego milczenie,

które zbiera wieczór?

Ja, który widzę już tylko

szklane elfy,

które otwarcie mnie szpiegują,

a śmieją się za moimi plecami

Jak mam powiedzieć matce, że się boję?

Dlaczego nie zrobiono

wielkich śmietników

na zużyte już dni,

na te i inne wieczory?

I któż, któż będzie

tego słońca bramkarzem2,

który wypycha je codziennie

na scenę o brzasku?

A przede wszystkim kto

i dlaczego przysłał mnie na ten świat,

gdzie przeżywam swoją śmierć

z upiornym wyprzedzeniem?

Jak mam powiedzieć matce, że się boję?

Kiedy upłynie termin wynajmu

tego durnego ciała,

wtedy otrzymam swoją nagrodę

jak dobrą ocenę [w szkole].

Będą wskazywać mój przykład, aby ostrzec

tych, którzy sądzą, że jest cudownie

grać w piłkę

z własnym mózgiem,

Próbując przerzucić go

poza określone granice,

które ktoś wyznaczył

na krańcach nieskończoności.

Jak mam powiedzieć matce, że się boję?

Ty, który mnie słuchasz, naucz mnie

alfabetu, który będzie

różny od tego,

który zna moje tchórzostwo.

1. Kantyk (za Wikipedią): śpiew liturgiczny w kościołach chrześcijańskich; pieśń zbliżona do psalmu, charakteryzująca się podniosłym tekstem zaczerpniętym z Biblii, lub o tematyce biblijnej2. w sensie osoby porządkowej przy wejściu do baru, nocnego klubu czy na koncert