Sa luna ancora no est calada,
si pesu sa conca dda biu.
Deu cantu in mesu de s’arruga,
amori bonu, ananti de domu tua.
Ananti de domu tua, amori bonu,
inci funt duus garrubus;
m’iat a praxi a essi un’àrburi…
Intzandus m’iast a biri mellus!
Ananti de sa ventana tua, amori bonu,
inc’est unu campu 'e margaridas.
No 'ndi 'ollu, de margaridas,
su chi 'ollu deu est a tui.
Su bentu narat chi no m'istimas,
amori bonu, deu no 'nci creu.
Su bentu sulat, movit is àrburis,
ma de amori no 'ndi scit nudda.
Ita càmbara bianca chi tenis,
amori bonu, ita trista chi est!
Est prena de fueddus
chi deu no bollu intendi.
Sa luna imoi est giai calada,
amori bonu, e tui no 'nci ses.
Seu cantendi totu a sola,
sceti su bentu m’acumpàngiat…