Cambierò [Esperanto translation]

La sepa horo kaj tri minutoj,

la radiovekhorloĝo sonoraĉas.

Mi ellitiĝas kun la kriza sindromo

je senutileco

kaj kun la volo meti ordon.

Mi eniras en la banĉambron,

la sepa kaj tri.

Mi ekkonscias,

ke ĉio nova, kion mi volas,

estas ene de tio, kion mi havas.

Mi ŝanĝiĝos,

tio estas ĉio.

Tio, kio gravas, estas kredi.

Mi haltigas

iujn miajn

personajn paranojojn.

Mi fermos la aferon kaj pluiros1

kaj lernante eĉ diri „ne“,

mi ŝanĝiĝos.

Kaj dum mi eliras, en mi estiĝas

la bezono je alia aero,

forlasi tiun ĉi domon, kiu

enhavas en si tro da memoroj

kaj tranĉaĵoj da malfeliĉo.

Kaj dum mi nombras miajn erarojn,

kiuj ĝis antaŭnelonge

ŝajnis esti eternaj amoj,

sed nur dum iom da tempo,

mi ŝanĝiĝos.

Mi havas ideon:

mi salutos vin kaj foriros.

Kaj se mi eraros,

tio estos afero mia;

ĉiuokaze tio ne gravas, ĉar nenio ŝanĝiĝos.

Mi fendos

la murojn kaj la malfeliĉojn

por tiu, kiu volas konvinki min, ke tio ne eblas!

Mi ŝanĝiĝos.

Kaj estos bele malfermiĝi kiel pendseruro.

Mi ne restos ŝlosita.

Alia perspektivo, preskaŭ la kontraŭa.

Kion mi atendas, mi ne scias.

Mi ŝanĝiĝos.

Ankoraŭ nenio, sed male –

mi ja ŝanĝiĝas jam.

Estos mi,

tio estas ĉio.

Tio, kio gravas, esti kredi.

Nun mi jam scias,

ke estas tiel,

ke mi ne faros pluajn prokrastojn.

Mi ŝanĝiĝos.

Mi ŝanĝiĝos!

Plu ne estas tempo,

mi fendos la murojn kaj la malfeliĉojn,

mi lernos diri „ne“.

Ĵaŭdo, la oka kaj ses,

mi havas vojon,

mi ŝanĝiĝos.

1. Laŭvorte: „Mi turnos la paĝon“.