حسرت تو در جانم مثل تکه های شکسته ی جام هست
در دلم خون روان شده و رویا هایم ناامیدی هستن
آخرین دیوانگی های عمرم در زبانم جاری هست
هرشب بیخوابم و هرشب عصیان میکنم
ای کاش بدونی که چطور عاشق شده بودم، کاش بدونی
این فصل ظلمانی و غمناک در درونم تمام نمیشه
وقتی ساعت ها و زمان ها اسیر میشوند
هرشب بیخوابم و هرشب عصیان میکنم
نبودت تو اتاقم کلاف غم انگیزه
سیاهی بختم از مرگ هم بدتر بوده
وقتی دلم تعریفی نداره و داره میسوزه
هرشب بیخوابم و هرشب عصیان میکنم