Θυμάμαι ακόμα όταν η πόλη σου μύριζε συναρπαστικά
Έχω ακόμα μια μυρωδιά αυτού του αρώματος που και που
Διάρρηξη και πυροτεχνήματα, οι ουρανοί ήταν φλεγόμενοι
Ατυχήματα και σταγόνες καραμέλας και σκέψεις μέσα στο τρένο
Ω, ήταν νέος, στον παγετό
Χωρίς να τον νοιάζει το κόστος του να εκφράσει τα συναισθήματα του
Στις στιγμές που αισθάνθηκαν
Και αν ήταν ήρεμος σαν εσένα
Κλειδωμένος μέσα στους βρόχους σου
Τότε θα ήξερε πολύ καλά
Ότι το μόνο που είχε να πει ήταν
Το μόνο που είχε να πει ήταν αντίο
Το καλοκαίρι έκανε υποσχέσεις που ήξερε ότι δεν μπορούσε να τηρήσει
Το παραμύθι σκαρφάλωνε σε ένα υπερβολικά απότομο βουνό
Χρωματίζοντας τις εικόνες με τα βασιλικά σου χέρια
Τώρα λαχταράω τον σπαραγμό ενώ έχεις τις απαιτήσεις σου
Ω, ήταν νέος, στον παγετό
Χωρίς να τον νοιάζει το κόστος του να εκφράσει τα συναισθήματα του
Στις στιγμές που αισθάνθηκαν
Και αν ήταν ήρεμος σαν εσένα
Κλειδωμένος μέσα στους βρόχους σου
Τότε θα ήξερε πολύ καλά
Ότι το μόνο που είχε να πει ήταν
Το μόνο που είχε να πει ήταν αντίο
Αν ήταν ήρεμος σαν εσένα
Κλειδωμένος μέσα στους βρόχους σου
Τότε θα ήξερε πολύ καλά
Ότι το μόνο που είχε να πει ήταν
Το μόνο που είχε να πει ήταν αντίο