Φαίνεται λες και κάποιος γρατζουνάει τους τοίχους
Ίσως θέλει να μπει μέσα, ίσως θέλει να βγει έξω
Δεν ξέρω αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία
Ότι κάποιος καλεί φαντάσματα
Επειδή ξέρω αυτή την ευχάριστη ανατριχίλα όταν μου έρχεται
Ναι, ξέρω αυτή τη φωνή όταν με καλεί
Οι ιστορίες μας τελειώνουν, αλλά τα ένστικτά μας ποτέ δεν αλλάζουν
Και τώρα η οργή είναι το μόνο που μένει
Ξεπερνάει τον πόνο
Τώρα ο ήλιος κατέβηκε
Τώρα ο αέρας είναι βαρύς
Τότε είναι που φανερώνονται οι σκιές
Αλλά δε φοβάμαι, είμαι έτοιμος
Αν είσαι σε αυτό το δωμάτιο
Δείξε μου ένα σημάδι
Καλώ
Καλώ
Επειδή απόψε σταμάτησα να φοβάμαι
Καλώ εσένα
Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω
Κάτω από αυτές τις ουλές που κανένας μας δεν μπορεί να ξεχάσει
Προσπαθώ να τραβήξω τη σκανδάλη
Ας παίξουμε λες και είμαστε νεκροί
Τίποτε δε σε κάνει να αισθάνεσαι περισσότερο ζωντανός από ένα πιστόλι στο κεφάλι σου
Και τίποτα δε σε κάνει να αισθάνεσαι περισσότερο νεκρός από το να ξαπλώνεις σε αυτό το κρεβάτι
Με έσυρες στο πάτωμα και συνεχίζω να παρακαλώ για περισσότερο
Εσύ προσπαθείς να νικήσεις τη μάχη, εγώ προσπαθώ να ξεκινήσω πόλεμο
Δε θα έπρεπε να γαργαλάς ένα νυσταγμένο λιοντάρι
Ναι νόμιζα ότι ήσουν ένα τέρας
Αλλά τώρα βλέπω ότι είσαι απλά ένας δειλός
Φανερώσου
Φανερώσου
Καλώ
Καλώ
Επειδή απόψε σταμάτησα να φοβάμαι
Καλώ εσένα
Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω
Αν είσαι σε αυτό το δωμάτιο
Δείξε μου ένα σημάδι
Δείξε μου
Καλώ
Καλώ
(Καλώ, καλώ, καλώ)
Καλώ
Καλώ
Επειδή απόψε σταμάτησα να φοβάμαι
Καλώ εσένα
Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω
Ουα ωω
Καλώ (Καλώ, καλώ, καλώ)
Καλώ (Καλώ, καλώ)
Επειδή απόψε σταμάτησα να φοβάμαι
Καλώ εσένα
Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω (Καλώ, καλώ)