Zamanı hatırla
sen ve ben yapayalnızken
biz çok utanğaçken
artik cok uzun zaman önce gibi hissediyor
adımı fısıldadı
düşen kar gibi yumuşak
kollarımda yakın
söz verdi asla bırakmayacağım
senden bana yol gösteren bir çizgi var
o çoktan unuttuğumuz bir yol
ama eğer çağrını duyabilseydim
koşarak gelecektim
adımı çağır
adımı çağır ve ben seninim
adımı çağır
adımı çağır ve ben seninim
adımı çağır
adımı çağır ve ben seninim
adımı çağır
adımı çağır ve ben seninim
zamanı hatırla
herşey çok yavaş hareketken
sanki o bir gece
bildiğimiz herşeydi
ben hala orada bekliyorum
sesini gösterecek umuyorum
(çünkü) her nerede olursan
ev dediğim yer orası
senden bana yol gösteren bir çizgi var
o çoktan unuttuğumuz bir yol
ama eğer çağrını duyabilseydim
koşarak gelecektim
adımı çağır
adımı çağır ve ben seninim
adımı çağır
adımı çağır ve ben seninim
adımı çağır
adımı çağır ve ben seninim
adımı çağır
adımı çağır ve ben seninim
ben buradayım
yanındayım
görmediğini biliyorum
sevgilim
bekliyorum
beni hatırlamanı...