Oto najciemniejsze chmury
Które mnie otoczyły
Dziś odnajduję siebie samotną
Złapaną w klatkę
Nie potrafię znaleźć tu żadnego kwiatu
Ni przekwitającego, ni blednącego
Wszyscy z przyjazną twarzą
Zdają się w sobie ukrywać pewną tajemnicę
Powiedział mi, że mnie kochał
Po czym śmiał mi się w twarz
On mnie po prostu zwiódł
Odebrał mi moją cnotę
Czuję się taka oziębła w środku
Smutek zamroził mój umysł
Moje serce jest przykryte
Poplątanymi myślami
Jak mogłam kiedykolwiek poczuć się tak prawdziwie
Czy jest tu gdzieś bardziej samotne miejsce
Niż ja czująca się w głębi duszy
Czy mogłam zobaczyć
Czy mogłam wiedzieć
Wzięłam to jako prawdę
Wszyscy z przyjazną twarzą
Zdają się w sobie ukrywać pewną tajemnicę
Powiedział mi, że mnie kochał
Po czym śmiał mi się w twarz
On mnie po prostu zwiódł
Odebrał mi moją cnotę
Czuję się taka oziębła w środku
Smutek zamroził mój umysł
Zawsze tu, by przypomnieć mi
Powstrzymuje mnie przed wierzeniem, że
Mógłby tu być ktoś
Kto uwolni mnie i nigdy, przenigdy nie opuści
Powiedział mi, że mnie kochał
Po czym śmiał mi się w twarz
On mnie po prostu zwiódł
Odebrał mi moją cnotę
Czuję się taka oziębła w środku
Smutek zamroził mój umysł