Caffè de la Paix [Turkish translation]

Gene bu bedeniyle uyanıyor insan,

uykuda seyahat ettikten sonra.

Bilinçdışı, rüyalarla aktarıyor bize

derinlere gömülü hakikat parçalarını:

kadın ya da köy papazı,

paralı asker veya aile babası olduğum zamanları.

Bu yüzden, rüyada biraz farklı görüyoruz kendimizi

ve bilinmeyen yerler bildik sanki

İsimler durup çehreler değişiyor

ve de tersi: her şey olabiliyor.

Nasıl da bulaşıcı ve yeniydi gök...

ve fazladan bir şey vardı havada.

Bir çay içmeye gelir misin

Caffè de la Paix’de?*

hadi gel benimle.

Zehirli tuzaklardan korumalıyım kendimi

ve ‘kutsal’ın izinden gitmeye çalışıyorum uyuduğumda,

geriye uçarak geçmiş çağlara

avlulara, bahar mevsimine.

Renkli kumları bir çölün,

şeffaf kıyıları derelerin.

Bir çay içmeye gelir misin

Caffè de la Paix’de?

hadi gel benimle.

Bugün bile, rengeyikleri tundranın,

göçmen kabilelerini taşıyor,

bir yılda binlerce kilometre kat eden…

Ve bakınca, mutlu gibi geliyorlar bana,

mutlu gibi geliyorlar insana.