Hoxe pregúntome que será de ti
Tívente preto e agora estás tan lonxe
Mais prohibirme lembrar o noso é imposíbel
é imposíbel
Non me perdoo, sei que te perdín
Mais expiraron os remordementos
Fun ditador e o non deixarte marchar debeu ser o meu primeiro decreto
Catro anos sen mirarte
Tres postais e un bolero
Dous meses e esquecíchesme
Nin sequera me pensaches un 29 de febreiro
Andan dicindo pola rúa
Que só lle es fiel ao vento
O que nunca fixo falta
Para levantar a túa saia cada día de por medio
Como te atreves a volver
A darlle vida ao que estaba morto
A soidade tratárame ben
E non es quen para esixir dereitos
Como te atreves a volver
E ás túas cinsas converter en lume
Hoxe as miñas mentiras vexo caer
Que non é verdade que te esquecín
Como te atreves a volver
Ohhh
Ohhh
Por que volviches se vas marchar
Tantas mentiras que ao final non vexo
Nunca fun bo para distinguir
Ao final e ao cabo sempre mas creo
Catro vidas xuráchesme
Tres ódiote e un quérote
Dos consellos para darche
Prefiro ser un covarde que esquecerme de primeiro
Andan dicindo pola rúa
Que só lle es fiel ao vento
O que nunca fixo falta
Para levantar a túa saia cada día de por medio
Como te atreves a volver
A darlle vida ao que estaba morto
A soidade tratárame ben
E non es quen para esixir dereitos
Como te atreves a volver
E ás túas cinsas converter en lume
Hoxe as miñas mentiras vexo caer
Que non é verdade que te esquecín
Como te atreves a volver
Ohhh
Ohhh
Como te atreves a volver
Fixéchesme dano mais sigo vivo
Contigo eu acostumeime a perder
O meu corazón funciona sen batidos
Como te atreves a volver
E ás túas cinsas converter en lume
Hoxe as miñas mentiras vexo caer
Que non é verdade que te esquecín
Como te atreves a volver
Ohhh
Ohhh
(Como te atreves a volver
Como te atreves a volver)