Είναι ένας τρομερός άνδρας
Με ήπια μάτια
Με περνάει για στόχο
Mου δίνει κλοτσιές
Με κάνει να κλαίω
Με ένα βλέμμα
Με κάνει να τρέμω
Όταν είναι αργοπορημένος
Είναι ένας τρομερός άνδρας
Με πράσινα μάτια
Βλέπει μέσα μου
Με κοιτάει διερευνητικά
Είμαι διάφανη
Όταν είναι μπροστά μου
Κλαίω,θρηνώ
Μένω άφωνος
Κατεβαίνω την πλαγιά
του φόβου και του τρόμου
αυτός ο άνδρας με στοιχειώνει
Mε σταυρώνει
είναι ένας τρομερός άνδρας
είναι ένας τρομερός άνδρας...
Αλλά όταν με χαϊδεύει
Όταν αισθάνομαι τα δυο του χέρια
Τοποθετημένα σαν κομπρέσες
Πάνω στα γεμάτα από λύπη μάτια μου
Τότε ανασταίνομαι
Ξαναβρίσκω την άνοιξη
Η ευτυχία με καλεί
Στο σώμα* του εραστή μου
Είναι ένας τρομερός άνδρας
Με μάτια μπλε
Η καρδιά μου είναι ο στόχος
όπου στοχεύει κάλλιστα
Έρχεται πίσω σε μένα
Επιστρέφει πάντα
Με ένα μεγάλο "Α"
Αυτό καλείται Αγάπη
Είναι ένας τρομερός άνδρας
(αυτός) φοβάται τη νύχτα
Μέσα στα εύθραυστα μπράτσα μου
Ηρεμεί και γελά
Και μετά αποκοιμιέται
Και τον κοιτάω
Δεν έχει πια δύναμη
Είμαι εγώ που τον φυλάω
Φρουρός εξωτερικός
εγώ η ηττημένη
όταν η αυγή θα έρθει
Θα εγκαταλείψω την φύλαξη
Αυτού του τρομερού ανθρώπου
Αυτού του τρομερού ανθρώπου
Αυτού του τρομερού ανθρώπου
Αυτού του τρομερού ανθρώπου
τρομερού...τρομερού...
(αναστεναγμός)