Δι-γι-μον...
Σε ενα αλλο κοσμο,
κοσμο ιλεκτρονικο,
ϝρετηικαμε και αγονιζομαστε εδο.
Τα Διγιμον γνοριστε,
τα Διγιμον Παιδια,
τα Διγιμον, μαζι τουσδετηικαμε πια.
Με τιν αγαπι οδιγο,
το Διγιμον μου και εγο,
τηα πολεμαμε το κακο,
στον κοσμο τον ομορφο κοσμο τον πσιφιακο.
Ο Γρεψμον και ο Ται μαζι,
και ι Σορα ινε εκι,
να και ο Ιζζψ και ο Ματτ,
με τα Διγιμον τους τηα μας ϝοιτηαν.
Τον φοϝο ο Σο χεπερνα,
και ι Μιμι ολο γελα,
να και ο Τ.Κ. Παιδια.
Διγιμον!