Άνεμε, ω, παράσυρέ με
Καθοδήγησε τους άγγελούς μου, αποσύνδεσε τις αλυσίδες τους
Οι λέξεις συναντούν τις αντιχήσεις τους μες το παρελθόν μου
Η ψευδαίσθησή μου αποκαλύφθηκε πια
Τολμώ να αγγίξω την επιφάνεια ετούτου του κορμιού
Ο πειρασμός τυφλώνει την όποια μου αντίσταση
Θα μπορούσα να έχω χρονοτριβήσει ασύγκριτα περισσότερο
Μα ο άνεμος ήταν δυνατότερος
Ναι, γνωρίζω πως τα μάτια μου αμαρτάνουν
Λαχταρώντας κάτι το οποίο δεν μου ανήκει
Υπεράσπισε την αγνότητά της μέσω του ελέους
Βελόνιασε τα σωθικά μου, ξερίζωσε τη γλώσσα μου
Ένωσε την αντίφασή μου με τον άνεμο
Υπνώτισε τα παιδιάστικά μου ένστικτα
Τότε δεν θα υποφέρω για πολύ ακόμα
Ωστόσο, ο άνεμος ήταν δυνατότερος
Οι μαριονέτες μου, οι άγγελοι, οι κούκλες μου κι εκείνη
Με κοιτούν επίμονα, μου ψιθυρίζουν
Έτοιμος να παραδοθώ - δέσμιος να παραλύσω
Πάνω στο δέρμα το γυμνό νιώθω τις ματιές τους
Ντροπιασμένος εξαιτίας του τί μπορεί να δούν
Αδυνατώ να μιλήσω, αδυνατώ να σκεφτώ
Kατατρομαγμένος, δεν κινούμαι άλλο πια
Ναι, υποθέτω πως ο άνεμος ήταν δυνατότερος
Μα ο άνεμος ήταν δυνατότερος
Βοήθεια!
Βοηθήστε με!