Χρησιμοποίησα τα άχρηστα ξύλα(1) για να δυναμώσω την φωτιά
Το αίμα της αθοώτητας καίγεται στους ουρανούς
Γέμισα την κούπα μου με τον αφρό της θάλασσας(2)
Και την άδειασα σε έναν ωκεανό από συντρίμμια
Κολυμπάω στον καπνό
Από γέφυρες που έχω κάψει
Γι' αυτό μην απολογείσαι
Χάνω αυτά που δεν μου αξίζουν
Αυτά που δεν μου αξίζουν
Κράτησα την ανάσα μου καθώς τα σύννεφα άρχισαν να σχηματίζονται
Αλλά ήσουν χαμένη στον χτύπο της καταιγίδας
Αλλά στο τέλος ήταν γραφτό να μείνουμε χωρισμένοι
Σε ξεχωριστά(3) τμήματα της ανθρώπινης καρδιάς
Κολυμπάω στον καπνό
Από γέφυρες που έχω κάψει
Γι' αυτό μην απολογείσαι
Χάνω αυτά που δεν μου αξίζουν
Είναι στο μαύρο και τα κόκαλα
Από γέφυρες που έχω κάψει
Γι' αυτό μην απολογείσαι
Χάνω αυτά που δεν μου αξίζουν
Αυτά που δεν μου αξίζουν
Κολυμπάω στον καπνό
Από γέφυρες που έχω κάψει
Γι' αυτό μην απολογείσαι
Χάνω αυτά που δεν μου αξίζουν
Ο πόνος είναι μόνο δικός μου
Για τις γέφυρες που έχω κάψει
Γι' αυτό μην απολογείσαι
Χάνω αυτά που δεν μου αξίζουν
Αυτά που δεν μου αξίζουν
Αυτά που δεν μου αξίζουν
Αυτά που δεν μου αξίζουν
Εδώ είναι τα άχρηστα ξύλα για να δυναμώσεις την φωτιά
Το αίμα της αθοώτητας καίγεται στους ουρανούς