Είμαι στο πορτπαγκάζ ενός αυτοκινήτου αναπνέοντας από μία τρύπα
Με οδηγεί στο ποτάμι
Θα με κοιτάει με δάκρυα στα μάτια της
Δεν μπορούσε να σκάψει το λάκο μου βαθύτερα
Με σπρώχνει κάτω γονατίζοντας με, με δεμένα μάτια
Αλλά το δάχτυλο της ακόμα κινείται στην σκανδάλη
Δένει τα χέρια μου όταν της δίνω το σχοινί
Είναι τόσο δύσκολο να την αφήσω, αφήσω, αφήσω
Όταν συγχωρείς αλλά δεν μπορείς να ξεχάσεις
Είναι σαν να πνίγεσαι αλλά ακόμα μπορείς να αναπνέεις
Και προσπαθήσαμε να θάψουμε αυτό το φάντασμα
Οο αλλά δεν υπάρχει έξοδος από αυτή την κατάσταση
Όχι δεν υπάρχει έξοδος
Δεν υπάρχει έξοδος
Δεν υπάρχει έξοδος από αυτή την κατάσταση
Τώρα μου δείχνει έλεος όσο μπορεί
Με αφήνει να ζω με τους δαίμονές μου
Την βλέπω να πλένει τα χέρια της και να φεύγει
Οο αλλά ακόμα κοιτάει πίσω, κοιτάει πίσω
Αλλά φεύγει, φεύγει
Όταν συγχωρείς αλλά δεν μπορείς να ξεχάσεις
Είναι σαν να πνίγεσαι αλλά ακόμα μπορείς να αναπνέεις
Και προσπαθήσαμε να θάψουμε αυτό το φάντασμα
Οο αλλά δεν υπάρχει έξοδος από αυτή την κατάσταση
Όχι δεν υπάρχει έξοδος
Δεν υπάρχει έξοδος
Δεν υπάρχει έξοδος από αυτή την κατάσταση
Όχι δεν υπάρχει έξοδος
Δεν υπάρχει έξοδος από αυτή την κατάσταση
Ό,τι έγινε έγινε
Δεν μπορείς να επαναφέρεις τον ήλιο που έχει δύσει
Ό,τι έγινε έγινε
Οο δεν μπορείς να κρατήσεις τη σφαίρα ενός όπλου
Ό,τι έγινε έγινε
Δεν μπορείς να επαναφέρεις τον ήλιο που έχει δύσει
Ό,τι έγινε έγινε
Οο δεν μπορείς να κρατήσεις τη σφαίρα ενός όπλου
Όταν συγχωρείς αλλά δεν μπορείς να ξεχάσεις
Είναι σαν να πνίγεσαι αλλά ακόμα μπορείς να αναπνέεις
Και προσπαθήσαμε να θάψουμε αυτό το φάντασμα
Οο αλλά δεν υπάρχει έξοδος από αυτή την κατάσταση
Όταν συγχωρείς αλλά δεν μπορείς να ξεχάσεις
Είναι σαν να πνγεσαι αλλά ακόμα μπορείς να αναπνέεις
Και προσπαθήσαμε να θάψουμε αυτό το φάντασμα
Οο αλλά δεν υπάρχει έξοδος
Δεν υπάρχει έξοδος από αυτή την κατάσταση
Από αυτή την κατάσταση
Από αυτή την κατάσταση
Από αυτή την κατάσταση
Από αυτή την κατάσταση
Από αυτή την κατάσταση
Από αυτή την κατάσταση