Σκέψου
Τις μέρες που είχα πάρα πολλά
Τα πράγματα που βρήκαμε
Η αντίσταση πέθαινε σιγά - σιγά
Έπεσε στο παγωμένο έδαφος
Μάτωσε λίγο για μια διαφορετική μέρα
Που όλο και βουλιάζει για χαθεί τελείως
Στον τσιμεντένιο ουρανό
Είδα τα κτήρια να εγείρονται
Αλλά να κρατάνε τα φώτα τους στη σκιά ακίνητα
Στο μάτι του αέρα
Όπου ο αντικατοπτρισμός μας πεθαίνει
Γυάλινα τεμένη φιμωμένης θέλησης
Νεκρός
Είναι ο χρόνος που βλέπω από 'δω και πέρα
Αυτός ο τόπος ταφής
Άλλη μία κάτω
Και τα κτήρια υποχωρούν