Хай ляціць страла ад бога да бога,
Па ўсяму беламу свету.
Хай ляціць страла ад хата да хаты,
Да ўсіх з роду багоў.
Кожнаму дзіцяці з боскай радзіны,
Кожнам чалавеку з роду асаў.
Час сакеры надышоў і час стралы.
Час дзіды надышоў, і час меча.
Дастань панцыр, ды шалом.
Дастань шчыт ды меч.
Багі мінуўшчыны абуджаюцца,
З спрадвечнай памяці боскай крыві.
Беззаганнае. Чыстае.
Прытулак духаў чырвонае золата. Яны па-ранейшаму тут!
Пачуй покліч рога,
Звернуты да кожнага з боскага роду.
Пачуй ціхі гоман ветра,
Духаў зямлі мінуўшчыны.
Добрыя духі з бяздоння свядомасці,
Якой пустэльны бог ніколі не ўцяміць,
З старажытнага вытока зямлі дзядоў,
З старажытнага студня лёсу.
Валькірыяў вены. Наперад за конунга ды зямлю дзядоў!
Воі запраўдныя. Збіраюцца змагацца ў зямлі духаў.
Войска гатова. Наперад за нашу кроў і ўсю нашу зямлю!
Войска, наперад! Войска, наперад!
Хай ляціць страла ад бога да бога,
Па ўсяму беламу свету.
Хай ляціць страла ад хата да хаты,
Да ўсіх з роду прыгажосці.
Багі мінуўшчыны абуджаюцца,
З спрадвечнай памяці боскай крыві.
Беззаганнае. Чыстае.
Прытулак духаў чырвонае золата. Мы па-ранейшаму тут!
Добрыя духі з бяздоння свядомасці,
Якой пустэльны бог ніколі не ўцяміць,
З старажытнага вытока зямлі дзядоў,
З старажытнага студня лёсу.
Разбівай натоўпы тхарлівых ворагаў,
Ненажэрны зброд, які скандуе,
Вядзьмарак ды парушальнікаў зарокаў.
Няхай абмые іхняя кроў нашу зямлю.