Mu hodhe ne krye si debore
Brenda meje te gjitha lulet
u shkunden nje nga nje
eshte e qarte nga pagjumesia jote
te gjitha mendimet ne koken tende
rane serish nje nga nje
Ti gjithmone merrje masa parapake per veten
une gjithmone I vura vetes frena
para nesh jane digat
ky uje nuk ndalon kurre
te jetuarit ishte kaq e bollshme
sikurse burimet qe rrjedhin
ata qe nuk besonin, priten.
Ti huazove shpresat e tua
ne xhepin tend s`ngeli asnje
miqte e tu nuk te kuptuan
Ti gjithmone merrje masa parapake per veten
une gjithmone I vura vetes frena
para nesh jane digat
ky uje nuk ndalon kurre
Bukuria jote ishte e fshehur si shege
cfare dhe` ishin shume
njerezit nuk e besuan
Heshte heshte e nuk fole
pastaj ia mbathe pa u kthyer prapa
njerezit u habiten
Ti gjithmone merrje masa parapake per veten
une gjithmone I vura vetes frena
para nesh jane digat
ky uje nuk ndalon kurre