Deze met mist bedekte bergen
Zij nu mijn thuis
Maar ik hoor thuis in de lage landen
En dat zal altijd zo zijn
Op een dag zal jij ook terugkeren naar
Je valleien en de boerderijen
En je zult niet langer
Wapenbroeders willen zijn
Door deze velden vol vernietiging
Doopsel van vuur
Heb ik jullie allemaal zien lijden
Toen het gevecht heviger werd
En hoewel ze me veel pijn hebben gedaan
Met angst en alarm
Verlieten jullie me niet
Mijn wapenbroeders
Er bestaan zo veel verschillende werelden
Zo veel verschillende zonnen
En we hebben maar één wereld
Maar we leven in verschillenden
Nu is de zon vertrokken naar de hel
En de maan staat hoog aan de hemel
Laat me jullie vaarwel bidden
Iedereen moet ooit sterven
Maar het staat geschreven in de sterren
En in elke lijn op je handpalm
We zijn zo dom, omdat we vechten
Tegen onze wapenbroeders