Hikaye ben doğmadan önce başlamıştı..
Çocuğu olmayan bir kadın ağlıyordu evinde..
Hizmetçisi kendi çocuğunu doğurmuştu..
Babam mutlu hissediyordu fakat yine de hüzünlüydü..
Anlaşmazlıklar başladı bir günün şafağında..
Hizmetçi senin elinden tuttuğunda, sen gitmiştin..
Gitmiştin uzaklara, bilinmeyen çöllere..
Sanıyorum ki çok yalnızsın..
Tanrı seni duyacak.. kan kardeşim..
Tüm o kirin ve çamurun içinde çektiklerin için..
Sular altında kalmış yalnız bir göçebe gibi..
Affet beni, kardeşim..
Yanlış bir şey yapmadığın halde tüm suçu üstlendin..
Ben cezamı çektim, ama hala suçlu olan benim..
Tanrı ikimizi de yarattı, fakat biz hala savaşıyoruz ve fazlasını istiyoruz..
O dağdaki çocuk, neydi onun adı?
Yalvarışımı duy bu gece..
Yoruldum bu sonsuz savaşlarımız yüzünden..
Ufak bir temel ile kendi dünyamızı kurabiliriz..
Lütfen duy beni..