Bris, bris
Puster meg i nakken
Det blir kaldt i frakken
Og kroppen skriker:
"Kom bris, bris, sett meg fri!"
Skru på sirenen og gje meg varige mein
Bris, gjer meg roser i kinnet, tar vekk vonde minner.
Bris, du har stengt oss inne. Du vinner, du vinner...
Mitt navn er Kristopher, ex-lokomotivfører
Sønn av en skipsreder, eg var hans stedfortreder
Eg blei tatt hånd om av ei nonne i et kloster
Eg gjekk i tjeneste for mitt land og kom heim som krigsoffer
Og eg blei lam i frå livet og ner
Og mitt navn blir ikkje lenger nevnt når folk ber
For ingen husker gamle Kristopher
Han som redda fem liv for sjølv å bli et krigsoffer.
Bris, gjer meg roser i kinnet, tar vekk vonde minner.
Bris, du har stengt oss inne. Du vinner, du vinner...