Κιθάρες και ντέφια, ξεχάστε τα πια
της μουσικής ο σκοπός θε ν’ αλλάξει
ληστές τώρα όλοι, το φόβο σκορπάμε
και το τουφέκι μόνο, πια, θα τραγουδά
και το τουφέκι μόνο, πια, θα τραγουδά
Καινούργιο τραγούδι τώρα θα λέμε
ότι πρέπει να το μάθουμε όλοι καλά
Δεν πολεμάμε για το Βουρβόνο βασιλιά
μα για τη γη μας, που κανείς δεν πατά
μα για τη γη μας, που κανείς δεν πατά
Της Μπαζιλικάτα τα χωριά και τα μέρη
ξεσηκωμένα όλα, τη μάχη θα δώσουν
Ως κι η Καλάμπρια το κεφάλι σηκώνει
τον εχθρό ετούτο, θα κάνουμε να μη ζυγώνει
τον εχθρό ετούτο, θα κάνουμε να μη ζυγώνει
Όποιος το λύκο είδε και τον εφοβήθη
την αλήθεια καλά δεν την ξέρει
ο λύκος που στ’ αλήθεια τα μωρά τα ξεκάνει
του Πιεμόντε το τέρας είναι, ας το σκοτώσουμε παιδιά
του Πιεμόντε το τέρας είναι, ας το σκοτώσουμε παιδιά
Κοπέλες όμορφες που τη καρδιά σας χαρίζετε
του ληστή το καλό, αν σας μέλει
μην τον γυρέψετε πια, τ’ όνομά του ξεχάστε
ότι, όποιος πόλεμο κάνει, τη ζωή τη ξεχνά
ότι, όποιος πόλεμο κάνει, τη ζωή τη ξεχνά
Ανθρώποι γεννιόμαστε, σβήνουμε στη κλεφτουριά
μα ως το τέλος τον αγώνα θα δίνουμε
κι αν σκοτωθούμε, ένα λουλούδι πετάξτε
και προσευχή μια πείτε, για την λευτεριά
και προσευχή μια πείτε, για την λευτεριά