Bρίσκω τον δρόμο της λογικής ξανά
Αν και δεν ξέρω τι
Θα κάνω όταν φτάσω εκεί
Παίρνω μιά ανάσα και κρατώ δυνατά
Κάνε στροφή άλλη μία φορά
Και με χάρη πέσε στα χέρια της Χάριτος
Αναμένω σε κάθε λέξη που λές
Και αν δεν θές να μιλήσεις σήμερα
Είναι εντάξει, εντάξει για μένα
Επειδή δεν θέλω τίποτα άλλο να κάνω εκτός του να κάθομαι
Στην πόρτα του παραδείσου έξω και να σε ακούω να ανασαίνεις
Εκεί είναι που θέλω να είμαι
Βλέπω παραπέρα από τις σκιές
Στο μυαλό μου, στην αλήθεια
Και προσπαθώ να αναγνωρίσω
Τις φωνές στο μυαλό μου
Θεέ, ποιά είναι η δικιά σου;
Άσε με να νοιώσω άλλη μία φορά
Πως είναι να νοιώθεις
Και να διώξω αυτούς τους κάλους από πάνω μου
Για μιά φορά ακόμη
Αναμένω σε κάθε λέξη που λές
Και αν δεν θές να μιλήσεις σήμερα
Είναι εντάξει, εντάξει για μένα
Επειδή δεν θέλω τίποτα άλλο να κάνω εκτός του να κάθομαι
Στην πόρτα του παραδείσου έξω και να σε ακούω να ανασαίνεις
Εκεί είναι που θέλω να είμαι
Δεν θέλω τίποτα από σένα
Πιστεύω ότι έχεις κουραστεί να περιμένω
Για τα σκοινιά να πέσουν
Από το τραπέζι σου κάτω στο πάτωμα
Εκεί θέλω να είμαι τώρα
Αναμένω σε κάθε λέξη που λές
Και αν δεν θές να μιλήσεις σήμερα
Είναι εντάξει, εντάξει για μένα
Επειδή δεν θέλω τίποτα άλλο να κάνω εκτός του να κάθομαι
Στην πόρτα του παραδείσου έξω και να σε ακούω να ανασαίνεις
Εκεί είναι που θέλω να είμαι
Αναμένω σε κάθε λέξη που λές
Και αν δεν θές να μιλήσεις σήμερα
Είναι εντάξει, εντάξει για μένα
Επειδή δεν θέλω τίποτα άλλο να κάνω εκτός του να κάθομαι
Στην πόρτα του παραδείσου έξω και να σε ακούω να ανασαίνεις
Εκεί είναι που θέλω να είμαι