Дзень -- ў акне маім,
Твар ў маршчынах мой.
Так моцны быў,
Сказаў мне… аб веры тваёй (пра веру тваю).
Пахаваны ў пятніцу,
Быў больш, чым вынесла б.
Сняжынкі -- ў вачах
Таюць хутка, вельмi хутка...
Бачыш ты...
Мяне чуеш, -- дыхаю я.
Але ты не тут,
Калі мне не лёгка,
I няўдача тут...
Дзень -- ў акне маім,
Твар у маршчынах мой.
Так моцны быў,
Сказаў мне верыш у што.
Захаван ў сераду,
Быў больш, чым вынесла б.
Сняжынкі -- ў вачах
Таюць хутка, вельмi хутка...
Бачыш цяпер...
Мяне чуеш, -- дыхаю я.
Але ты не тут,
Жыццё мне не лёгка…
I бачыш ты...
Мяне чуеш, -- дыхаю я.
Знiкнуў ты, быць не мог,
Тут са мной.
Знiкнуў ты, я спрабую,
Як разумець...
Спрабую зразумець...
Бачыш ты...
Мяне ты чуў, -- я дыхаю.
Ты знiк, быць не мог
Са мной.
Бачыш ты...
Мяне ты чуў, -- я дыхаю.
Ты знiк, быць не мог
Са мной.
_______
Дзень -- у маім акне,
Маршчыны -- на маім твары.
Ты быў настолькі (так) моцны,
І сказаў мне аб тваёй веры.
Пахаваны ў пятніцу,
Быў больш, чым я магла вынесці.
Сняжынкі -- на маіх вачах
Хутка растаюць, вельмi (надта) хутка...
Цяпер ты бачыш...
Ты адчуваеш мяне, калі я дыхаю.
Але ты, ты -- не тут,
Калі жыццё не лёгкае,
Калі я «падаю» (трываю няўдачу)...
Дзень -- у маім акне,
Маршчыны - на маім твары.
Ты быў такi моцны,
І сказаў мне наконт тваёй веры.
Пахаваны ў сераду,
Быў больш, чым я магла вынесці.
Сняжынкі -- на маіх вачах
Хутка растаюць, вельмi хутка...
Цяпер ты бачыш...
Ты адчуваеш мяне, калі я дыхаю.
Але ты, ты не тут,
Калі жыццё не лёгкае...
Цяпер ты бачыш...
Ты адчуваеш мяне, калі я дыхаю.
Але ты знiкнуў, не можаш быць тут,
Тут са мной.
Ты знiк, і я спрабую
Зразумець...
Спрабую зразумець (ўсвядоміць)...
Цяпер ты бачыш...
Ты адчуваеш мяне, калі я дыхаю.
Але ты знiкнуў, не можаш быць тут,
Тут са мной.