Ik heb al zo lang in de spiegel gekeken
Dat ik nu geloof dat mijn ziel aan de andere kant is
Alle kleine stukjes die vallen, verbrijzelen
Stukjes van mij
Te scherp om ze weer samen te voegen
Te klein om er zorgen over te maken
Maar groot genoeg om mij in kleine stukken te snijden
En als ik haar probeer aan te raken,
en bloed ik
bloed ik
en adem ik
adem ik niet meer
Neem adem en ik probeer vanuit mijn ziel's bron te ademen
Toch wederom weiger je te drinken als een koppig kind
Lieg tegen mij
Overtuig me dat ik altijd ziek ben geweest
En alles van dit
Zal nuttig zijn om me beter te maken
Maar ik ken het verschil
Tussen mij en mijn reflectie
Ik kan het niet helpen me maar af te vragen
Wie van ons heb je lief?
Dus ik bloed
Ik bloed
En ik adem
En ik adem niet...
Bloed
Ik bloed
En ik adem
Ik adem
Ik adem-
Ik adem niet meer