Μνήμων καταλισκόντων εμέ διά των πληγών,
υφίσταμαι πλήρην εαυτού ανάκρισιν πάλιν.
Κατά το δοκούν υμών,
ουκ απειλούμαι ένθα της αιθούσης,
εκτός αν προβήσομαι εις επανεκκίνησιν βλάβης.
Αβουλώ θεωρηθήναι αποδιοπομπαίος τράγος του κόσμου
διαπιστώσας το έσχατον θύμα εμέ είναι.
Αγνοώ περί τίνος προσήκει πολεμείν
ή δια τίνα λόγον δει αλαλάζειν.
Αγνοώ δια τίνα λόγον υποκινώ συρράξεις
και εκπέμπω λόγους αντιβαλλομένους τοις έργοις μου.
Ου γιγνώσκω δια τίνα τρόπον καθέστηκα εν τοιαύτη τη καταστάσει
αντιλαμβανόμενος το δέον τούτον ουκ είναι.
Οπότε, ρήξω την συνήθειαν,
όπερ και πράξω όψε.
Συντιθείς την εμήν θεραπείαν,
σφραγίζω την θύραν
και αποπειρώμαι ανασυνταχθήναι.
Βέβλαμμαι πλείω τινός περιστάσεως παλαιόθεν
και εξέλιπον αι εμαί επιλογαί.
Αβουλώ θεωρηθήναι αποδιοπομπαίος τράγος του κόσμου
διαπιστώσας το έσχατον θύμα εμέ είναι.
Αγνοώ περί τίνος προσήκει πολεμείν
ή δια τίνα λόγον δει αλαλάζειν.
Αγνοώ δια τίνα λόγον υποκινώ συρράξεις
και εκπέμπω λόγους αντιβαλλομένους τοις έργοις μου.
Ου γιγνώσκω δια τίνα τρόπον καθέστηκα εν τοιαύτη τη καταστάσει
ουκ εξιλεωθήσομαι ες αεί.
Οπότε, ρήξω την συνήθειαν,
όπερ και πράξω όψε.
Γράψω το μήνυμα εν τοις τοίχοις
ως μόνος υπαίτιος είναι.
Ουκ επαναλήψομαι μάχας
και τοιουτοτρόπως λήξω:
Αγνοώ περί τίνος προσήκει πολεμείν
ή δια τίνα λόγον δει αλαλάζειν.
Εντούτοις, κατέστην μερικώς σαφής ίνα υποδείξω σοι τας θέσεις μου.
Ου γιγνώσκω δια τίνα τρόπον καθέστηκα εν τοιαύτη τη καταστάσει
ουκ εξιλεωθήσομαι ες αεί.
Οπότε, ρήξω την συνήθειαν,
ρήξω την συνήθειαν
όπερ και πράξω όψε.