Döngüyü kırmak için savaşırken asla taviz vermeyiz
Buna son ver (bu ıstıraba)
Ben bir gölgeyim, bir bilinç kaybı, arka planda bir fırtınayım
(Birinin fısıltısı başka birinin çığlığıdır)
Terkedilmiş, gece yalnız başıma yürüyorum
Ne sığınak
Ne de ev diyebileceğim bir yer var
(Ama şimdi döngüyü kırmanın zamanı geldi, koş!)
Biri bana söyleyebilir mi, kimim ben?
(Şimdi dizlerimin üzerinde, içimdeki bu hastalığı atmaya çalışıyorum)
Bu makineyi dengesiz ellerinizle onarın
Terkedilmiş, gece yalnız başıma yürüyorum
Ne sığınak
Ne de ev diyebileceğim bir yer var
(Ama şimdi döngüyü kırmanın zamanı geldi, koş!)
Kendi aklımın avı oldum
Üç albüm sonra bile, hala tutsağım
Şimdi kendi kendimin oyunu oldum
Kötülüğün ve umudun arasında
Artık var olmayan geçmişe gitmek için
Sessizliği yarıp geçeceğim ve her şeyi arkamda bırakacağım
Ve hayatımı harcadığım sahnede kayboldum
İsimsiz yüzlerden kendimi ayırıyorum
Aynı çıkmazı tekrar ve tekrar yaşıyorum
(Yok etmeye yemin ettiğim döngüyü kırın)
Terkedilmiş, gece yalnız başıma yürüyorum
Ne sığınak
Ne de ev diyebileceğim bir yer var
(Ama şimdi döngüyü kırmanın zamanı geldi, koş!)
Geçmişim bana musallat oluyor (bana musallat oluyor)
Git ve beni özgür bırak (beni özgür bırak)
Bilinmeyene kapıyı aç!