Καθεσαι εκει στον καναπε
Πινοντας το ουισκι σου με παγο
Ανοιγεις τη τηλεοραση
Και με αγνοεις ξανα
Λοιπον τι θα μου ελεγες
Αν μπορουσες να μου μιλησεις
Θα μπορουσες να ρωτησεις οτιδηποτε
Δε θα σου ελεγα ψεματα
Αλλα σε βολευει αυτο
Να καταστρεφεις την αμηχανια
Οποτε θα παιξω εκ του ασφαλους
Και θα το κρατησω μεσα μου
Τα αγορια δε κλαινε
Κρατουσα το χερι σου
Τοσο σφιχτα που δεν υπηρχαν αμφιβολιες
Μα τωρα παρολο που εισαι διπλα
Ποτε δεν εχω αισθανθει τοσο μονη
Λοιπον τι θα μου ελεγες
Αν μπορουσες να μου μιλησεις
Θα μπορουσες να ρωτησεις οτιδηποτε
Δε θα σου ελεγα ψεματα
Αλλα σε βολευει αυτο
Να καταστρεφεις την αμηχανια
Οποτε θα παιξω εκ του ασφαλους
Και θα το κρατησω μεσα μου
Τα αγορια δε κλαινε
Τα αγορια δε κλαινε
Τα αγορια δε κλαινε
Τα αγορια δε κλαινε
Αν στεκοσουν στο πλαι μου
Θα σε κρατουσα στη ζωη μου
Πες μου ποσο μ' αγαπας
Και θα ειμαι μια χαρα
Μη με φοβασαι
Λοιπον τι θα μου ελεγες
Αν μπορουσες να μου μιλησεις
Θα μπορουσες να ρωτησεις οτιδηποτε
Δε θα σου ελεγα ψεματα
Αλλα σε βολευει αυτο
Να καταστρεφεις την αμηχανια
Οποτε θα παιξω εκ του ασφαλους
Και θα το κρατησω μεσα μου
Τα αγορια δε κλαινε
Τα αγορια δε κλαινε