Δε θέλω να'μαι σπασμένος, σακάτης
ώμοι, καρποί, γόνατα και πλάτη
από πάτωμα σε σκόνη και στάχτη
σέρνομαι στα 4
Όταν πρέπει να το νιώθεις μες'τα κόκκαλά σου
Τώρα δε μπορώ να ανέβω τα σκαλιά
κομμάτια λείπουν από παντού
αντικαταθλιπτικά και παυσίπονα
Όταν πρέπει να το νιώθεις μες'τα κόκκαλά σου
Κι'όμως πετούσα σαν τον Πήτερ παν
όλα τα παιδιά πετούσαν όταν τους έδινα το χέρι
Όταν πρέπει να το νιώθεις μες'τα κόκκαλά σου