Πόσο εύκολο είναι το να μιλώ μαζί σου
όταν καθόμαστε έχωντας γυρισμένες τις πλάτες μας ο ένας στον άλλον
τα λόγια σιωπούν,οι σκέψεις ουρλιάζουν
ναι,αλλά λένε ψέματα όχι μονο το ένα στο άλλο μα και σε μας
Είναι σημαντικό να ξέρεις ποίος θα φύγει πρώτος
θα παρέμενα ο ίδος αλλά τα νεύρα μου δεν αντέχουν αλλο
σιωπηλά ουρλιάζω, μεγαλόφωνα σιωπώ
φύγε πρώτη, θέλω να κάτσω εδώ χωρίς εσένα
Τότε απογειώθηκα,τοτε έπεσα
στη γη, στα σύννεφα
αλλά είναι επώδυνο.. επώδυνο όπως στον παράδεισο
ξέρωντας πως μαζί σου
αλλο πια, αλλο πια δεν θα περπατήσω
Μου είναι δύσκολο να μιλήσω ,να σιωπήσω
αν καθόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο
είμαστε ημι-φίλοι ή ημι-εχθροί
όπως και να χει ,κάτι δεν είναι εντάξει
Ο κόσμος κατερευσε,στα πόδια σου,κοιμαται
ήμουν λάθος,αλλα κοίτα ποιός μιλάει
ο αερας φυσά, χτυπά στα πόδια
το φινάλε της ιστορίας,δυο λεπτά,πως θα καθίσω μόνος
Τότε απογειώθηκα,τοτε έπεσα
στη γη, στα σύννεφα
αλλά είναι επώδυνο.. επώδυνο όπως στον παράδεισο
ξέρωντας πως μαζί σου
αλλο πια, αλλο πια δεν θα περπατήσω
δεν θα περπατήσω,δεν θα περπατήσω,δεν θα περπατήσω
Τότε απογειώθηκα,τοτε έπεσα
στη γη, στα σύννεφα
αλλά είναι επώδυνο.. επώδυνο όπως στον παράδεισο
ξέρωντας πως μαζί σου
αλλο πια, αλλο πια δεν θα περπατήσω
δεν θα περπατήσω,δεν θα περπατήσω,δεν θα περπατήσω