Αν ήξερες πόσες φορές με φαντάζομαι
πως μ’ αυτά τα δυο χέρια σε πνίγω (/στραγγαλίζω).
Πόσες φορές νυχτιάτικα μπαίνω στον πειρασμό,
αλλά στο τέλος η αγάπη με νικά.
Ξέρω, ότι είσαι μαζί της και πίνω.
Αν σε σκοτώσω - θα είσαι ο πρώτος μου (φόνος).
Όμως εσύ είσαι κάποια μαγεία,
εγώ χωρίς εσένα είμαι απόλυτη τραγωδία.
[Επωδός:]
Πόσο μου λείπεις, πόνε μου.
Πάλι έλα, πάλι έλα, πάλι έλα,
υπόσχομαι να είμαι δική σου.
Ο καλύτερος παλιάνθρωπος στον κόσμο!
Κάθε βράδυ στον πάτο φτάνω
και για σένα ποτήρια σηκώνω (στην υγειά σου).
Πες μου ψέματα, πως μόνο εγώ σου φτάνω.
Τηλεφώνησε μου, να, πάλι καταφθάνω.
Ο έρωτας σου είναι δύσκολα εξηγήσιμος
Μέσα σου λες και υπάρχουν δύο -
ένας τέτοιος, κοντά στον οποίο νιώθω αγαπημένη,
ένας άλλος, που την υγεία (/το μυαλό) μου παίρνει.
Ξέρω, ότι με κοροϊδεύεις και τρελαίνομαι,
αλλά θα σε συγχωρέσω, όταν έρθεις πάλι.
Δεν έμαθα να τελειώνω.
Να φεύγω από ‘σένα δεν ξέρω πώς.
[Επωδός: x2]
Πόσο μου λείπεις, πόνε μου.
Πάλι έλα, πάλι έλα, πάλι έλα,
υπόσχομαι να είμαι δική σου.
Ο καλύτερος παλιάνθρωπος στον κόσμο!
Κάθε βράδυ τον πάτο φτάνω
και για σένα ποτήρια σηκώνω (στην υγειά σου).
Πες μου ψέματα, πως μόνο εγώ σου φτάνω.
Τηλεφώνησε μου, να, πάλι καταφθάνω.