Πέταξε τα μαργαριτάρια, μιας απλής ζωής με ανάγκες
Μπες για πάντα στη ζωή μου
Γκρεμισμένες οι πόλεις που γνώρισες
Ως αξιοθέατα που σου είχα δείξει
Ενός πόνου που δικό σου αποκαλείς
Η αγάπη είναι αυτοκτονία
Τα άδεια κορμιά στέκονται ακίνητα
Θύματα της ίδιας τους της σάρκας
Πληγωμένα από την έξωσή τους
Μα κανένα κορμί ποτέ δε γνώρισε
Κανείς
Κανένα κορμί δεν το αισθάνθηκα όπως το δικό σου
Κανενός
Η αγάπη είναι αυτοκτονία
Οδηγούμε τώρα τη νύχτα, στις ειρωνείες της ειρήνης
Δεν μπορείς να πάψεις για πάντα να αρνείσαι
Φωλιάζουν μέσα σου οι τραγωδίες
Κρύβονται μέσα σου μυστικά αξιοθέατα
Στα δυο σε σχίζουν οι νύχτες οι μοναχικές
Αποκαλύφθηκαν πια όλες μου οι φουσκάλες
Στου μυαλού μου το έρεβος
Και στα μεταξύ μας τα κενά
Μα κανένα κορμί ποτέ δε γνώρισε
Κανείς
Κανένα κορμί δεν το αισθάνθηκα όπως το δικό σου
Κανενός
Η αγάπη είναι αυτοκτονία