مخفی نگه داشته‌ام
در جعبه‌ای نقره‌ای
بخش کوچکی از دنیا را برای خودم
چندتا ستاره، یه اقیانوس
اندکی ابدیت، یک پن فلوت
,اما چیزی از تو ندارم
تویی که دلم برایش تنگ شده است
خیلی زیاد...
من جایی‌ام که ترکم کردی
بر روی جاده نیستی
اینجا هرگز ماه نمی‌تابد
چون با گذشت زمان زرد(پژمرده) شده است
و از ابری به ابر دیگر
بر روی بال‌های پرنده‌ای سفید
به اسیری برده می‌شوم
,چون که بدون تو
هیچ چیز هماهنگ نیست
هیچ چیز هماهنگ نیست، هیچ چیز
و من نابود می‌شوم، نابود
نابود می‌شوم، نابود
رفته‌ام تا انتهای دنیا
تقاضای بخشش کرده‌ام
انجایم و منتظر تو
در زیر ستارگان آسمان
همچون یک صدا بود
گمشده در کیهان
آیا تو خواهی بود؟
وای.. امیدوارم
من جایی هستم که ترکم کردی
بر روی جاده نیستی
اینجا هرگز ماه نمی‌تابد
چون با گذشت زمان زرد(پژمرده) شده است
و از ابری به ابر دیگر
بر روی بال‌های پرنده‌ای سفید
بگذاربه اسیری برده شوم
چون که بدون تو
هیچ چیز هماهنگ نیست
هیچ چیز هماهنگ نیست، هیچ چیز
و من نابود می‌شوم، نابود
نابود می‌شوم، نابود
وانمود می‌کنم تو منتظر منی
اما زمان کند می‌گذرد
و نمی‌توانم مانع خودم شوم
تا مثل کودکی فکر نکنم که
از من می‌خواهی چکار کنم؟
دیگر چیزی مستی‌آور نیست
به جز نزدیکی به تو
و من همیشه به آن باور دارم
من جایی‌ام که ترکم کردی
بر روی جاده .بر روی این نیمکت
اینجا هرگز ماه نمی‌تابد
چون با گذشت زمان زرد شده است
و از ابری به ابر دیگر
بر روی بال‌های پرنده‌ای سفید
بگذار به اسیری برده شوم
,چون که بدون تو
هیچ چیز هماهنگ نیست
هیچ چیز هماهنگ نیست، هیچ چیز
و من نابود می‌شوم، نابود
نابود می‌شوم، نابود