Έχω,έχω φυλάξει μυστικά
Μέσα σε ένα ασημένιο κουτί
Ένα μικρό κόσμο για μένα
Με αστέρια, έναν ωκεανό
Λίγη αιωνιότητα, ένα φλάουτο από ξύλο
Αλλά δεν έχω τίποτα από εσένα
Εσένα που μου λείπεις
Τόσο...
Είμαι εκεί που εσύ με άφησες
Στον δρόμο, του πουθενά
Εδώ το φεγγάρι δεν λάμπει ποτέ
Κιτρινίζει με το χρόνο
Και απο σύννεφο σε σύννεφο
Στα φτερά ενός λευκού πουλιού αφέθηκα
Αφήνοντας τον εαυτό μου όμηρο
Γιατί χωρίς εσένα,
Δεν γίνεται ομοιοκαταληξία
Δεν γίνεται ομοιοκαταληξία
Και χάνομαι, χάνομαι
Και χάνομαι, χάνομαι
Πήγα στην άκρη του κόσμου
Ζήτησα συγγνώμη
Είμαι εκεί και σε περιμένω
Κάτω από τα αστέρια της Δύσης
Άκουσα έναν ήχο
Χαμένο μέσα στο σύμπαν
Μήπως είσαι εσύ;
Οχ, πόσο το ελπίζω
Είμαι εκεί που εσύ με άφησες
Στον δρόμο, του πουθενά
Εδώ το φεγγάρι δεν λάμπει ποτέ
Κιτρινίζει με το χρόνο
Και απο σύννεφο σε σύννεφο
Στα φτερά ενός λευκού πουλιού αφέθηκα
Αφήνοντας τον εαυτό μου όμηρο
Γιατί χωρίς εσένα,
Δεν γίνεται ομοιοκαταληξία
Δεν γίνεται ομοιοκαταληξία
Και χάνομαι, χάνομαι
Και χάνομαι, χάνομαι
Κάνω σαν εσύ να με περίμενες
Αλλά ο χρόνος περνάει αργά
Και δεν μπορώ να με εμποδίζω
Να σκέφτομαι σαν ένα παιδί
Τί θέλεις να κάνω;
Τίποτα πιο εθιστικό
Απο το να ξαπλώνω δίπλα σου
Και να το σκέφτομαι πάντα
Είμαι εκεί που εσύ με άφησες
Στον δρόμο, σε αυτό το παγκάκι
Εδώ το φεγγάρι δεν λάμπει ποτέ
Κιτρινίζει με το χρόνο
Και απο σύννεφο σε σύννεφο
Στα φτερά ενός λευκού πουλιού αφέθηκα
Αφήνοντας τον εαυτό μου όμηρο
Γιατί χωρίς εσένα,
Δεν γίνεται ομοιοκαταληξία
Δεν γίνεται ομοιοκαταληξία
Και χάνομαι, χάνομαι
Και χάνομαι, χάνομαι