Πες γιατί βασανίζεις τον εαυτό σου.
Πες μου γιατί καταστρέφεις τον εαυτό σου.
Γιατί δεν αναγνωρίζεις/ δεν καταλαβαίνεις ότι
δεν είσαι ακόμα στο τέλος.
Μόνο όταν η ζωή σε ξεχάσει.
Μόνο όταν αποθυμήσεις τον πόνο σου --
Μόνο όταν το σκοτάδι σε απαγάγει,
όταν τα ίχνη σου χαθούν στο τίποτα.
Νοιώθεις τη λαχτάρα;
Αισθάνεσαι την ελπίδα να καίγεται;
Χαμένος στον πόνο/ στη λύπη και στο σκοτάδι.
Γεννημένος από αίμα και δάκρυα!
Νοιώθεις τη λαχτάρα;
Αισθάνεσαι τον πυρετό να καίει;
Αιχμάλωτος στον φόβο και στη μοναξιά,
Γεννημένος από αίμα και δάκρυα!
Γιατί καταστρέφεις τον εαυτό σου;
Πες μου γιατί παραμορφώνεις τον εαυτό σου;
Πες γιατί δεν αγωνίζεσαι;
Δεν έχει τελειώσει ακόμη...
Μόνο όταν η ζωή σε εγκαταλείψει,
κρατιέσαι φοβισμένα πάνω της σφιχτά.
Μόνο όταν το τελευταίο φως εξαλειφθεί,
ο άνεμος του χρόνου εξαφανίζει τα ίχνη.
Νοιώθεις τη λαχτάρα;
Αισθάνεσαι την ελπίδα να καίγεται;
Χαμένος στον πόνο/ στη λύπη και στο σκοτάδι,
Γεννημένος από αίμα και δάκρυα!
Νοιώθεις τη λαχτάρα;
Αισθάνεσαι τον πυρετό να καίει;
Αιχμάλωτος στον φόβο και στη μοναξιά,
Γεννημένος από αίμα και δάκρυα!
Γιατί δεν καταλαβαίνεις,
ότι δεν είσαι ακόμη στο τέλος;
Γιατί δεν αναγνωρίζεις/ δεν καταλαβαίνεις,
ότι κάθε τέλος είναι μια νέα αρχή;
Είναι μια νέα αρχή...
Είναι μια νέα αρχή.
Νοιώθεις τη λαχτάρα;
Αισθάνεσαι την ελπίδα να καίγεται;
Χαμένος στον πόνο/ στη λύπη και στο σκοτάδι,
Γεννημένος από αίμα και δάκρυα!
Νοιώθεις τη λαχτάρα;
Αισθάνεσαι τον πυρετό να καίει;
Αιχμάλωτος στον φόβο και στη μοναξιά,
Γεννημένος από αίμα και δάκρυα!