(Αυτή) Φορούσε μπλε βελουδο
η νύχτα ήταν πιο μπλε και απο βελούδο
το φως απ'τα αστέρια
ήταν πιο απαλό και από σατέν
Φορούσε μπλε βελούδο
τα μάτια της ήταν πιο μπλε και απο βελούδο
οι τρυφεροί αναστεναγμοί της ήταν πιο ζεστοί και από το Μάιο
η αγάπη ήταν δική μας
Η αγάπη μας που την κρατούσα σφιχτά
νιώθοντας την έκσταση να μεγαλώνει
όπως μια φλόγα που καίει φωτεινά
αλλά όταν έφυγε αυτό ήταν η λάμψη
Μπλε βελούδο
αλλά στην καρδιά μου θα υπάρχει πάντα
μια πολύτιμη και ζεστή ανάμνηση μέσα στα χρόνια
και ακόμα μπορώ να δω το μπλε βελούδο μέσα από τα δάκρυά μου