Φορούσε μπλε βελούδο
Πιο μπλε και από βελούδο ήταν η νύχτα
Απαλότερη και από σατέν ήταν η νύχτα
από αστέρια.
Φορούσε μπλε βελούδο
Πιο μπλε και από βελούδο ήταν τα μάτια της
Πιο ζεστοί και από τον Μάιο οι στοργικοί στεναγμοί της
Η αγάπη ήταν δική μας.
Την αγάπη μας, την κρατούσα σφιχτά
Νιώθοντας την αγαλλίαση να μεγαλώνει
σαν μια φλόγα που έκαιγε ζωηρά
Αλλά όταν έφυγε, έσβησε η λάμψη της φωτιάς.
Φορούσε μπλε βελούδο
Αλλά στην καρδιά μου θα υπάρχει πάντα
Ανεκτίμητη και ζεστή η μνήμη μέσα στο χρόνο
Και μπορώ μπορώ ακόμα να δω μπλε βελούδο μέσα από τα δάκρυα.