Zij was gekleed in blauw fluweel
Blauwer dan fluweel was de nacht
Zachter dan satijn was het licht
der sterren
Zij was gekleed in blauw fluweel
Blauwer dan fluweel waren haar ogen
Warmer dan Mei haar tedere zuchten
Liefde behoorde ons
Onze liefde die ik stevig omvatte
En voelde hoe de verrukking toenam
Gelijk een vlam die helder brandde
Maar toen zij heenging verdween de gloed van
Blauw fluweel
Maar door de jaren heen
blijft in mijn hart nog altijd
een dierbare, warme herinnering
En door mijn tranen heen
zie ik nog steeds blauw fluweel