Կապույտ ջինսերով, սպիտակ շապիկով սենյակ մտար:
Գիտես, որ աչքերիս ստիպեցիր այրվել:
Ջեյմս Դինին էիր նման, իրոք:
Դու այնքան մահացու նորաձև ես ու քաղցկեղի պես հիվանդագին:
Դու փանք-ռոքի մեջ էիր,
Ես մեծացել եմ հիփ-հոփ լսելով,
Բայց դու ինձ ավելի համապատասխան ես
Քան իմ ամենասիրելի սվիտերը:
Ու ես գիտեմ, որ սերը կոպիտ բան է ու, որ սերը ցավեցնում է,
Բայց ես մեկ է հիշում եմ
Դեկտեմբերյան այն օրը, երբ հանդիպեցինք: Ախ, փոքրիկս:
Ես քեզ հավերժ կսիրեմ,
Քեզ կսպասեմ միլիոն տարի:
Խոսք տուր, որ կհիշես, որ իմն ես:
Փոքրիկս, չե՞ս տեսնում արցունքներիս ետևից:
Քեզ սիրում եմ
Այն առաջվա լրբերից շատ:
Ասա, որ կհիշես, ախ փոքրիկս, ասա, որ կհիշես:
Ես քեզ հավերժ կսիրեմ:
Մեծ երազանքներ, մաֆիա:
Ասացիր, որ պետք է գնաս ու կյանքդ վերսկսես:
Ես ասացի ՝ ոչ, խնդրում եմ, մնա ինձ հետ,
Մեզ փող պետք չէ, մենք ամեն ինչ կկարողանանք շտկել:
Բայց նա կիրակի դուրս եկավ, ասաց, որ տուն կգա երկուշաբթի:
Ես արթուն սպասում էի, կանխազգում ու նյարդայնանում, բայց նա
Փողի ետևից էր ընկած:
<<Խաղով եմ տարված>>-ը լսածս վերջին բանն էր:
Ես քեզ հավերժ կսիրեմ,
Քեզ կսպասեմ միլիոն տարի:
Խոսք տուր, որ կհիշես, որ իմն ես:
Փոքրիկս, չե՞ս տեսնում արցունքներիս ետևից:
Քեզ սիրում եմ
Այն առաջվա լրբերից շատ:
Ասա, որ կհիշես, ախ փոքրիկս, ասա, որ կհիշես:
Ես քեզ հավերժ կսիրեմ:
Դու ամեն գիշոր տանից դուրս էիր գալիս,
Ու, սիրելիս ,ես չեմ նեղանում:
Քեզ ասել եմ, որ ինչ էլ անես, մեկ է կողքիդ եմ մնալու,
Որովհետև ես ապրում եմ միայն քեզ համար,
Կապ չունի ՝ կընկնես թե կբարձրանաս:
Դե, գրողը տանի, գոնե փորձել ես:
Բայց երբ դու այն դռնից դուրս եկար, ինձնից մի մասնիկ մեռավ:
Քեզ ասել եմ, որ ավելին էի ուզում, բայց ոչ այդպես:
Ուղղակի առաջվա նման եմ ուզում լինի:
Ամբողջ գիշեր պարում էինք,
Հետո եկան, քեզ տարան ՝ կյանքից գողացան:
Դու ուղղակի պետք է հիշես:
Ես քեզ հավերժ կսիրեմ,
Քեզ կսպասեմ միլիոն տարի:
Խոսք տուր, որ կհիշես, որ իմն ես:
Փոքրիկս, չե՞ս տեսնում արցունքներիս ետևից:
Քեզ սիրում եմ
Այն առաջվա լրբերից շատ:
Ասա, որ կհիշես, ախ փոքրիկս, ասա, որ կհիշես:
Ես քեզ հավերժ կսիրեմ: