Oślepiona przez nocne świetlne śmiertelne strzały
Przez auta jeżdżące blisko mnie i me źrenice małe jak szpilki
Czekałam na ciebie 100 lat w czarno-białych ulicach
Przyszedłeś, pogwizdzując
Oślepiona przez nocne świetlne śmiertelne strzały
Kopiąc puszki na ziemi, zgubiona jak statek
Jeżeli straciłam zmysły, kochałam cię, a nawet gorzej
Przyszedłeś, pogwizdzując
Oślepiona przez nocne świetlne śmiertelne strzały
Czy w końcu pokochasz życie, czy tylko oglądał jak ono przemija?
Prawie nic nie pozostało po naszych nocach palenia
Tylko rano twoje prochy
Na tej stacji metro, pełnej życia i zderozientowania
Na następnej stacji zwanej Petit Européen (mała Europa)
Prowadź swe ręce w dół mej klatki
Oślepiona przez nocne świetlne śmiertelne strzały
Ostatnie przytulenie, rozciągam swe ręce
Czekałam na ciebie 100 lat w czarno-białych ulicach
Przyszedłeś, pogwizdzując