En als je een wandeling maakt door 's levens tuin
Wat, denk je, verwacht je dan te zien?
Net als een spiegel die jouw doen en laten in 't leven weerkaatst / En in de rivier weerkaatsingen van mij
Een ogenblik slechts vang ik een glimp op van m'n vader
En met een gebaar wenkt hij naar mij
En een moment slechts beklijven alleen de herinneringen
En alle wonden openen zich weer
Wij zijn bloedbroeders, wij zijn bloedbroeders
Wij zijn bloedbroeders, wij zijn bloedbroeders
En als je ontzet om je heenkijkt in de wereld
Wat zie je dan, denk je dat wij geleerd hebben?
Niet als je kijkt naar het door oorlog verscheurde gevecht
Ginds in de straten waar de babies worden verbrand
Wij zijn bloedbroeders, wij zijn bloedbroeders
Wij zijn bloedbroeders, wij zijn bloedbroeders
Het gebeurt wel 's dat ik angst voel voor de wereld
Het gebeurt wel 's dat ik me voor ons allen schaam
Wanneer je je laat drijven op alle emoties die je voelt
en nadenkt over goed en kwaad.
Zullen wij ooit te weten komen wat het werkelijke antwoord betreffende het leven is? / Kun jij mij werkelijk vertellen wat het leven is? / Misschien kunnen de jou bekende dingen die jou dierbaar zijn / door het noodlot eigenhandig weggevaagd worden
Wij zijn bloedbroeders, wij zijn bloedbroeders
Wij zijn bloedbroeders, wij zijn bloedbroeders
Als je bedenkt dat wij al onze kansen verbruikt hebben / en eveneens de kans om alles recht te zetten, / Dat wij dezelfde oude vergissing begaan die de balans zo licht uit z'n evenwicht brengt / Wanneer wij ons leven doorbrengen op de rand, / Doe dan een gebed op het dodenboek
Wij zijn bloedbroeders, wij zijn bloedbroeders
Wij zijn bloedbroeders, wij zijn bloedbroeders
En als je een wandeling maakt door 's levens tuin . . .