Ik probeer mezelf drijvende te houden in deze stroom
Maar een gedachte drukt mij terneer
Drukt mij helemaal terneer
Wij drijven af naar een oneindige leemte
En uitdoving zal nu de enige weg zijn
om onze zonden te verminderen
Deze draaikolk kan niet opnieuw opgevuld worden
Een gat in ruimte en tijd
Roep jij uit naar de hemelen
wanneer je hier zit opgesloten?
Vraag jij je nooit eens af
waarom deze zware tranen nooit zullen opdrogen?
Zij zullen zovele schimmen achterlaten in mijn gemoed
Hoog in het zwerk drijven de wolken voorbij
Wacht op deze storm, wacht op de regen
en wacht op de tranen de op mij zullen vallen
Wij drijven af naar een oneindige leemte
En uitdoving zal nu de enige weg zijn
om onze zonden te verminderen
Deze draaikolk kan niet opnieuw opgevuld worden
Een gat in ruimte en tijd
Roep jij uit naar de hemelen
wanneer je hier zit opgesloten?
Vraag jij je nooit eens af
waarom deze zware tranen nooit zullen opdrogen?
Zij zullen zovele schimmen die in mij leven achterlaten
Leven in alle herinneringen in mijn leven
Vraag jij je af waarom
Deze tranen nooit opdrogen
Tijd gedwongen in 't leven
Dat in mijn gemoed huist
Kunnen wij ooit een weg vinden in dit labyrint zonder einde?
Het labyrint heeft geen einde
Welke kant moet ik op?
Links of rechts?
Moet ik blijven?
Moet ik degene zijn?
Verloren binnenin de oneindige leemte